Rozdroże Izerskie to położona polana łącząca Wysoki Grzbiet z Grzbietem Kamienickim, położona na trasie Świeradów-Zdrój a Szklarska Poręba.
Rozdroże Izerskie leży między dwoma pasmami górskimi. NIE jest więc przełęczą, choć często właśnie tak jest określane.
Przez polanę, porośniętą pięknymi lasami świerkowymi przebiega słynna Droga Sudecka, do której dochodzi stara droga z Piechowic wiodąca doliną Małej Kamiennej.
Rozdroże jest wododziałem pomiędzy zlewniami najważniejszej rzeki śląskiej części Gór Izerskich – Kwisy i oraz Małej Kamiennej.
Od 1888 r., a może i wcześniej, znajdowała się tutaj wypożyczalnia koni wierzchowych i stacja tragarzy lektyk. Były to wówczas bardzo popularne sposoby zwiedzania gór.
W 1912 r. po pożarze starej budy wzniesiono piękne schronisko Ludwigsbaude. Charakterystyczna dla Sudetów, zrębowa konstrukcja drewnianych ścian harmonizowała z dwuspadowym dachem. Właściciele oferowali wówczas przybyszom 20 łóżek.
W latach II wojny światowej za schroniskiem istniał obóz pracy, najprawdopodobniej RAD (Służba Pracy Rzeszy), choć pojawia wg innej wersji – Hitler Jugend. Niektórzy poszukiwacze niezwykłości twierdzą, iż w lesie opodal wciąż można znaleźć wejścia do podziemnych chodników.
Schronisko działało do lat 50. XX w. Następnie zostało zamienione na prewentorium dziecięce, a później na dom kolonijno-wczasowy. Przekształcone w hotel robotniczy dla drwali, należący do Nadleśnictwa Świeradów, zostało ostatecznie opuszczone pod koniec XX w.
Obiekt, mimo pięknej bryły i stuletniej historii niestety nie został wpisany na listę zabytków. Prywatnej firmie z Jeleniej Góry, posiadającej posesję, nie zależało na odrestaurowaniu pięknego niegdyś schroniska. Niezabezpieczone popadało w ruinę. W 2013 r. zostało ostatecznie zburzone.
art:Arkadiusz Lipin
http://www.goryizerskie.pl
